23 Şubat 1944 Çeçen Soykırımı- Sovyetler Birliği

İkinci Dünya savaşının yaşandığı ilk aylarda Sovyetler Birliği'ne karşı saldırı konumunda bulunan Almanlar düşmanlarının gıda ve enerji ikmallerini engellemek ve savaşı kendileri açısından kolaylaştırmayı istiyordu.

GROZNİ ELE ALINMAK TEK AMAÇTI

Daha sonra Almanların ilk hedefi ise kafkaslarda yer alan enerji yatakları oldu ve kafkasyada petrol üretimine sahip bölgeleri ele geçirmek isteyen Almanlar, Sovyetler birliği'nin Azerbaycan'dan sonra en zengin petrol rezervine sahip olan Çeçenistan'ın Grozni bölgesine ele almak adına adım attı.

SSCB'NIN HALK TUTUMU DEĞİŞTİ

Çeçen-İnguş Cumhuriyeti’nin bazı bölgelerini işgal etmiş olmalarının yanı sıra Grozni’ye bir türlü giremeyen Nazi birlikleri, ise Stalingrad'ın yenilgisi sonrasında Kuzey Kafkasya’dan güçlerini birer birer çekmeye başladı ve bundan sonra SSCB'nin halka tutumlarında değişiklik yapıldı.

Stalin Almanların Sovyet topraklarında sürdürdüğü ilerlemesinden Çeçen ve İniguşlar olmakla beraber bölgede bulunan Kalmıklar, Balkarlar, Karaçaylar, Mesket Türkleri, Kırım Tatarları ve Volga Almanları sorumlu olarak açıkladı.

GROZNİ OBLASTI'NIN KURULMASI

Ayrıca Stalin yönetimi tüm Çeçen ve İnguşların sürgün edilmesi kararı aldı ve Çeçen-İnguş Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nin (ÖSSC) feshedilerek yerine Grozni Oblastı’nın kurulduğunu açıkladı.

Çeçen ve İnguşların, Almanlar tarafından verilen talimatları sonrasında Sovyet yönetimlerine ve güçlerine karşı savaşmış olduğunu bunun komşu bölgelerdeki kolektif çiftliklere karşı haydutça saldırılar düzenlediğini ifade ederek bunu savunan Stalin yönetimi ise 23 Şubat 1944’te sürgün kararını uygulamaya başladığını resmen duyurdu.

23 Şubat 1944’te başlayan ve üç günde binlerce can kaybının yaşandığı sürgün, Çeçen-İnguş halkının tarihindeki en büyük felaketlerden biri olarak kayıtlara geçti.

SÜRGÜN RESMEN BAŞLADI

23 Şubat 1944 yılında Sovyetler Rejimi bütün Çeçen ve İnguş halkının Orta Asya'nın bozkırlarına sürgünü resmen başlattı.

Kış ortasında katliamlar ve açıkla mücadele ettiler bu esnada Avrupa'da Yahudilere yapılandan daha az zalimde değildi ve araştırılan detaylara göre nüfüsun yarısı öldü ancak öldürülenlerin oranı daha fazla olarak biliniyor.

1944 yılı Ocak ayının başlarında on binlerce Komünist gizli polisi tarafından bölgede yer alan bütün yerleşim yerleri yıkıldı. 23 Şubat Kızıl Ordu günü bütün kasaba ve köylerde insalar yerel Sovyet Binalarında toplantılara çağırıldılar ve kimse bunların başlarına geleceği bilinen felaketten şüphe duymadı.

VATANA İHANET KARARNAMESİ OKUNDU

Ancak isteyerek toplandıkları bilinirken kızıl oldu gününün kutlanması amacıyla kalabalığa Hükümet Yönetim Kurulu tarafından hazırlanan tüm Çeçen ve İnguş halkının, vatana ihanet ve Almanlarla işbirliği yapma suçlarından dolayı sürülmesini bildiren kararnamesi okundu

ÇEÇEN- İNGUŞ HALKINA KATLİAM UYGULANDI

Stalin ayrıca; Litvanyalılara uyguladığı zulmü Tatarlara, Estonlara, Letonlara, Volga Almanlarına, Karaçaylara, Finlilere, Ahıska Tüklerine, Karapapaklara, Romenlere ve Lehlere, hatta Azerilere de uyguladığı tehcirin, sürgünün ve katliamın bir benzerini Çeçen-İnguş halkına uygulamıştı.

Stalin'in sürekli olarak Moskova'ya boyun eğlemesi istemesine uymayı kabul etmeyen çeçenlerin sürülebilmesi için Çeçenlerin Nazilerle işbirliği yaptıkları iddiasına destek verecek en ufak bir kanıt yoktu.

ÖDÜL VERİLDİ

Ayrıca Alman ilerlemesi ise hiçöbir zaman Çeçenya topraklarına kadar devam etmemişti. Bunun haricinde Çeçen askerler II. Dünya Savaşı sırasında kendilerini büyük olaylardan dışında tutmuşlar ve Sovyet ordusundaki oranlara göre oldukça fazla madalya ile ödüllendirilmişti.

Ama sonunda askerler bile ayrı tutulmadılar. Birliklerinden çıkarıldılar ve direkt olarak Orta Asya'daki sürgün kamplarına gönderildiler.

Dehşet veren bu olayla alakalı olarak millet birkaç gün içerisinde atalarının topraklarından temizlenmişti ve gece boyunca Çeçenya ve İnguşetya tamamen boşaltmıştı.

Bununlada yetinmeyip İnguşlarla ilgili resmi harita, kayıt ve ansiklopedilerdeki tüm bilgilerin silinmesi talimatının verildiği açıklanmıştı.

29 Şubatta ise şok bir olay yaşandı ve 91,250 İnguş da dahil olmak üzere 478,479 kişi tahliye edildi ve özel demiryolu trenlerine bindirildi. 180 özel tren dolduruldu, bunlardan 159'u yeni belirlenen yerlere gitti.

Yarım milyon çeçen ve inguş içimn soğuk havada yapacakları yolculuk daha yeni başlamış ve mühürlenen vagonlar ailelerle (adamlar, kadınlar, çocuklar ve yaşlılar) dolduruldu ve dondurucu soğukta, tuvalet yada yıkanacak yer olmadan zor şartlarda yola çıktı ve yerel halkın aşağılamalarına ve kötü muamelelerine maruz kaldılar.

Bu 19. yüzyılın yarısında uzun bir savaş veren ve devamında başlarına büyük bir sürgün felaketi gelen Çeçenlerin gürültülü tarihinde karanlık bir andı. Bir çok aile dağıldı ve bir daha toplanamadı.