Kamu Personelleri

Diyanet İşleri Başkanlığı'nda Çalışan Engelli memurun 'tayin' zaferi !

 Engelli memurun  ‘tayin’ zaferi !

            Bilindiği üzere engelli memurlar görevlerini ifa ettirirken bir takım sorunlar ile karşılaşmaktalar. Bu sorunlardan bir tanesi de kanunda yer almasına rağmen kurumların çıkarmış oldukları ‘tayin’ sorunu.

İşte bu konuda mahkemeye yansıyan ve sonucunun engelli memurları sevindirecek olan o mahkeme kararı

Engelli Memurlar Ailelerinden Uzakta Görev Yapıyor

            Kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan bir çok engelli memur, yaşamış oldukları il veya ilçe dışında görev yapıyor. Bu durum mevcut aile yapılarında bozulmalarına ve engellilik sebebiyeti ile ihtiyaç duyulan tedavilerinin karşılanmamasına olurken mevcut yasalar ise engelliden yana. Konunun yasa ve yönetmelikler çerçevesinde incelendiğinde;

            657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun 76. maddesinin 1 fıkrasında; “kurumların, görev ve unvan eşitliği gözetmeden kazanılmış hak aylık dereceleriyle memurları bulundukları kadro derecelerine eşit veya 68 inci maddedeki esaslar çerçevesinde daha üst, kurum içinde aynı veya başka yerlerdeki diğer kadrolara naklen atayabilecekleri”,

            30/6/2014tarihli ve 2014/6578 sayılı Bakanlar Kurulu kararına ilave edilen “Engellilik Durumuna Bağlı Yer Değişikliği” başlıklı Ek 3 üncü maddesinde ise “İlgili mevzuatına göre alınan sağlık kurulu raporunda en az yüzde kırk oranında engelli olduğu belirtilen memurlar ile ağır engelli raporlu eşi veya bakmakla yükümlü olduğu birinci derece kan hısımları bulunan memurlar engellilik durumundan kaynaklanan gerekçelere dayalı olarak yer değiştirme talebinde bulunabilir.

            Bu kapsamdaki talepler bu Yönetmelikte yer alan kısıtlayıcı hükümlere tabi olmaksızın kurumların kadro imkanları ve teşkilat yapıları dikkate alınarak karşılanır ve bu haktan bir defadan fazla yararlanılamaz.

            Memurun kendisinin veya birlikte yaşadığı eşi ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarının engellilik durumunun tedavisi sebebiyle yer değişikliğini talep etmesi halinde, yer değiştirme suretiyle atama yapılacak yerin, memurun ve bu fıkra kapsamındaki yakınlarının engellilik durumuna uygun olması esastır.

            Engellilik durumu devam ettiği sürece kurumlarca isteği dışında memurun yeri değiştirilmez. Engellilik durumu ortadan kalkan memurlar hakkında bu Yönetmelikte yer alan diğer hükümler uygulanır.”denilmesine rağmen kimi kurumlar bu hükümleri yok saymaktadırlar. ” ifadeleri yer almaktadır.

            Yukarıda bahsettiğimiz esaslara rağmen bazı kurum ve kuruluşlar ise bu esasları yok saymakta ve engelli memurları durum düzeltmeleri için mahkemelerin yolunu tutmalarına sebebiyet vermektedirler.

Diyanet İşleri Başkanlığı’nda Görevli Engelli Memurun Talebi Reddedilmişti

            İşte bunun son örneklerinden birisi de Diyanet İşleri Başkanlığı bünyesinde geçen bir husus;

            Başkanlık, %45 engelli olan bir memurun Bursa ili Müftülüklerine bağlı camilerinden birisine atanması talebine ilişkin başvurusunu “dayanak olarak gösterilen engelli raporunun yetkili sağlık kuruluşu tarafından alınmadığını” öne sürerek ret etmiş ve %45 engelli memur konuyu yargıya taşımasına vesile olmuştur. İşte söz konusu davaya ilişkin tüm engelli memurlara emsal teşkil edilebilecek o mahkeme kararı metni

            DAVANIN ÖZETİ: xxx ilinde müezzin-kayyım olarak görev yapan davacının, engelli olduğundan bahisle Bursa İli müftülüğüne bağlı camiilerinden birine atanmasına dair başvurusunun reddine ilişkin davalı idarenin 07.05.2015 tarih ve 20040 sayılı işleminin, hukuka aykırı olduğu, %45 oranında çalışma gücü kaybının olduğu, yakınlarının Bursa’da ikamet ettiği ileri sürülerek iptali istenilmektedir.


            SAVUNMANIN ÖZETİ: Davacının atanması talebine dayanak gösterdiği sağlık kurulu raporunun Sağlık Bakanlığı’nca belirlenip ilan edilen Engelli Sağlık Kurulu Raporu vermeye yetkili sağlık kuruluşları arasında bulunmadığı, dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

            Karar veren Adana 2. İdare Mahkemesince önceden belirlenerek taraflara bildirilen 24.02.2016 günlü duruşmaya davacı vekili Av. Muhsin ÖZKALE ve davalı idareyi temsilen geldikleri görülerek taraflara usulüne uygun söz hakkı verilip yaptıkları açıklamalar dinlendikten sonra duruşmaya son verilip dosyadaki belgeler incelenerek işin gereği görüşüldü:

            Dava, xxx ilinde müezzin-kayyım olarak görev yapan davacının, engelli olduğundan bahisle Bursa İli müftülüğüne bağlı camiilerinden birine atanmasına dair başvurusunun reddine ilişkin davalı idarenin 07.05.2015 tarih ve 20040 sayılı işleminin iptali istemiyle açılmıştır.

            657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 76. maddesinin 1. fıkrasında, kurumların, görev ve unvan eşitliği gözetmeden kazanılmış hak aylık dereceleriyle memurları bulundukları kadro derecelerine eşit veya 68 inci maddedeki esaslar çerçevesinde daha üst, kurum içinde aynı veya başka yerlerdeki diğer kadrolara naklen atayabilecekleri hükmüne yer verilmiştir.

            15.04.2015 tarih ve 29327 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Diyanet İşleri Başkanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği‘nin Engellilik durumuna bağlı yer değişikliği başlıklı 39. maddesinde; ”İlgili mevzuatına göre alınan sağlık kurulu raporunda en az yüzde kırk oranında engelli olduğu belirtilen memurlar ile ağır engelli raporlu eşi veya bakmakla yükümlü olduğu birinci derece kan hısımları bulunan memurlar engellilik durumundan kaynaklanan gerekçelere dayalı olarak yer değiştirme talebinde bulunabilir. Bu kapsamdaki talepler bu Yönetmelikte yer alan kısıtlayıcı hükümlere tabi olmaksızın Başkanlığın kadro imkânları ve teşkilat yapısı dikkate alınarak karşılanır ve bu haktan bir defadan fazla yararlanılamaz. Memurun kendisinin veya birlikte yaşadığı eşi ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarının engellilik durumunun tedavisi sebebiyle yer değişikliğini talep etmesi halinde, yer değiştirme suretiyle atama yapılacak yerin, memurun ve bu fıkra kapsamındaki yakınlarının engellilik durumuna uygun olması esastır. Engellilik durumu devam ettiği sürece isteği dışında memurun yeri değiştirilmez. Engellilik durumu ortadan kalkan memurlar hakkında bu Yönetmelikte yer alan diğer hükümler uygulanır.” düzenlemesine yer verilmiştir.

            30.03.2013 tarih ve 28603 sayılı Resmi Gazete‘de yayımlanan Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğin Yetkili sağlık kurumları başlıklı 7. maddesinde; ”Bu Yönetmelikte belirtilen özürlü sağlık kurulu raporlarını düzenlemeye yetkili sağlık kurumlarını ve hakem hastaneleri Sağlık Bakanlığı belirler ve internet sitesinde yayımlar. Yetkili olmayan sağlık kurumları ile 6 ncı maddede belirtilen şekilde özürlü sağlık kurulunu teşkil edemeyen sağlık kurumlarının verdiği sağlık kurulu raporları değerlendirilmeye alınmaz.” düzenlemesine, Özürlü sağlık kurulu raporunun geçerlilik süresi başlıklı 13. maddesinde; ”Özürlü sağlık kurulu raporunun sürekli olup olmadığı ile süreli raporlarda raporun geçerlilik süresi mutlaka belirtilir. Özürlü sağlık kurulunca kişinin özür durumunun sürekli olduğuna karar verilmesi durumunda, özürlü sağlık      kurulu raporunun ilgili bölümünde bu durum belirtilir. Ancak özür durumunun değişmesi halinde, kişinin talebi üzerine rapor ve buna bağlı kişinin özür oranı yeniden belirlenir. Özürlü sağlık kurulunca özürlünün özür durumunun sürekli olmadığına karar verilmesi halinde de bu husus ilgili bölümde belirlenerek özürlü sağlık kurulu raporunun geçerlilik süresi belirtilir. Zaman içinde değişebilen veya kontrolü gerektiren hastalıklar, hastanın önceki özürlü sağlık kurulu raporu da kurula sunularak, özürlü sağlık kurulunun belirleyeceği süre içinde yeniden görüşülür ve karara bağlanır. Bu Yönetmelik hükümlerine göre alınmış olan sürekli raporlar ile süreli raporların geçerlilik süresi dolmadan tekrar rapor alınmak istenmesi durumunda, mükerrer rapor tanzimini önlemek maksadıyla, ilgililerin daha önce özürlü sağlık kurulu raporu alıp almadıklarına ilişkin beyanı istenir. İlgilinin beyanı üzerine veya bir başka şekilde, evvelce özürlü sağlık kurulu raporu verilmiş olduğunun tespiti halinde tekrar rapor verilmez. Kullanım amacına uygun olarak düzenlenmiş ve bu Yönetmelik hükümlerine göre alınmış olan sürekli raporlara sahip kişilerden kurumlarca yeniden rapor istenilmez.” düzenlemesine, Kazanılmış haklar başlıklı 18. maddesinde; ”Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce; özürlüler için düzenlenmiş sağlık kurulu raporlarıyla belirlenmiş olan özür oranları, çalışma gücü kayıp oranları, vücut iş görme gücü kaybı oranları, tüm vücut fonksiyon kaybı oranları geçerli olup bu oranlara dayanılarak sağlanmış sosyal destek ve yardım hizmetlerinin sürdürülebilmesi için yeniden özürlü sağlık kurulu raporu düzenlenmez. Ancak, süreli verilen raporlar ile ilgili olarak hastaneye yeniden sevk işlemi uyarınca veya herhangi bir sebeple yeni bir rapor istenmesi durumunda, özür oranları, bu Yönetmelik hükümlerine göre yeniden belirlenir. ” düzenlemesine yer verilmiştir.

            Dava dosyasının incelenmesinden, xxx ilinde müezzin-kayyım olarak görev yapan davacının, engelli olduğundan bahisle Bursa İli müftülüğüne bağlı camiilerinden birine atanmasına dair başvurusunun dava konusu işlemle reddedilmesi üzerine bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

            Uyuşmazlıkta, engellilik durumuna bağlı yer değişikliği talebine ilişkin yönetmelik düzenlemesine 15.04.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan yönetmelik ile getirildiği, anılan yönetmelik ile ilga edilen 25/10/2011 tarihli ve 28095 Mükerrer sayılı Resmî Gazete?de yayımlanan Diyanet İşleri Başkanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği’nde böyle bir düzenlemenin bulunmadığı, davacı hakkında tanzim edilen sağlık kurulu raporunun 30.12.1998 tarihli olduğu ve davacının özrünün %45 oranında ve sürekli olduğunun tespit edildiği, özürlülük ölçütü ve sınıflandırılmasına ilişkin 30.03.2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmeliğin 18. Maddesinde 30.03.2013 tarihinden önce alınan (davacıda olduğu gibi) özürlülüğe ilişkin sağlık kurulu raporlarının geçerli olduğu, davacının ailesinin-yakınlarının atanmak istediği Bursa’da yaşadığı ve onlardan da destek almak istediği görüldüğünden tesis olunan dava konusu işlemde hukuka ve mevzuata uygunluk bulunmamaktadır.

            Açıklanan nedenlerle; dava konusu işlemin İPTALİNE, aşağıda dökümü yapılan 146,50 TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, artan posta ücretinin kararın kesinleşmesine müteakip davacıya iadesine, kararın tebliğini izleyen günden itibaren 30 gün içerisinde Danıştay’a temyiz yolu açık olmak üzere 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


            KamuPersoneli.Net olarak engelli memurun azimli çabasını takdir ediyor ve söz konusu mahkeme kararının diğer engelli memurlarımıza emsal teşkil etmesini temenni ediyoruz.

Bir Yorum

  1. Ayni Sıkıntıyı bende yaşıyorum. Kararı mail atabilirseniz sevinirim